cousin [ˈkʌzn] n. стрые́чны/дваю́радны брат; стрые́чная/дваю́радная сястра́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кузе́н

(фр. cousin)

стрыечны брат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

cioteczny

дваюрадны; стрыечны;

cioteczny brat — стрыечны брат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стрэ́чны I, см. сустрэ́чны

стрэ́чны II, см. стрые́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

first cousin

стрые́чны брат, стрые́чная сястра́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Cousin

[ku'zε˜:]

m -s, -s стрые́чны [дваю́радны] брат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kuzyn

м. кузен; стрыечны брат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дваю́радны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў сваяцтве па дзеду ці бабцы з дзецьмі іх сыноў або дочак; стрыечны. Дваюрадны брат (дзядзькаў або цётчын сын). Дваюрадны дзядзька (бацькаў або матчын дваюрадны брат).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vétter

m -s, -n дваю́радны брат, стрые́чны брат, кузэ́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Стрэль ‘род’: як трэця стрэль, то можна ісці замуж (Сл. рэг. лекс.). Пераасэнсаванае *стрэнь ‘роднасць’, параўн. у другім стрэнні ‘траюрадны’ (Пан.), што да стрыечны, стрэча 2 (гл.), параўн. стрэдні, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)