Строчка Іван Іванавіч

т. 15, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

stitching [ˈstɪtʃɪŋ] n.

1. шыццё; вышыва́нне; стро́чка

2. med. накла́дванне швоў, зашыва́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stéppnaht

f -, -nähte стро́чка, радо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ścieg, ~u

м. шывок; строчка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stitching

[ˈstɪtʃɪŋ]

n.

1) штабнава́ньне, страчэ́ньне n.

2) стро́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stebnówka

ж. строчка; шывок; сцябліністае шво

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шво, строчка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Стабнава́ць ‘страчыць’, стабнава́нне ‘строчка ў шыцці’ (Байк. і Некр., Нас.). З польск. stebnować ‘страчыць’ (Карскі, Белорусы, 163), якое з ням. steppen ‘прашываць’; параўн. ням. stippen ‘утыкаць’; гл. Брукнер, 515.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

радо́к, -дка́ м.

1. ряд;

р. бу́льбы — ряд карто́феля;

2. строка́ ж., стро́чка ж.;

пачына́ць з но́вага радка́ — начина́ть с но́вой строки́ (стро́чки);

3. разг. (о причёске) пробо́р;

◊ чыта́ць памі́ж радко́ў — чита́ть ме́жду строк;

р. у р. — строка́ в строку́, стро́чка в стро́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Паштыхава́ць, поштыховаць ’адцягнуць каваннем’ (ТС). З польск. posztychowat < sztych ’вастрыё’, ’шво, строчка’, з якога (ст.-польск.) і ст.-бел. штыхъ ’вастрыё’ (XVI ст.). Усе з с.-в.-ням. stich ’тс’ (Брукнер, 556; Булыка, Запазыч., 371).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)