засары́цца, ‑сорыцца; зак.

Зрабіцца засораным. Страўнік засарыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куты́рыць

‘набіваць страўнік’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куты́ру куты́рым
2-я ас. куты́рыш куты́рыце
3-я ас. куты́рыць куты́раць
Прошлы час
м. куты́рыў куты́рылі
ж. куты́рыла
н. куты́рыла
Загадны лад
2-я ас. куты́р куты́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куты́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

накуты́рыць

‘набіць страўнік’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накуты́ру накуты́рым
2-я ас. накуты́рыш накуты́рыце
3-я ас. накуты́рыць накуты́раць
Прошлы час
м. накуты́рыў накуты́рылі
ж. накуты́рыла
н. накуты́рыла
Загадны лад
2-я ас. накуты́р накуты́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час накуты́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэзецы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Падвергнуць (падвяргаць) рэзекцыі. Рэзецыраваць страўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлу́нак, ‑нка, м.

Абл. Страўнік. Не да цвярозых думак, Калі сасмаглы шлунак Нібыта навылёт агнём пячэ. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыбу́х, ‑а, м.

Разм.

1. Страўнік.

2. Іран. Жывот. — А што князю мужык, беззямельнае сялянства! Быў бы напханы свой трыбух... Вешаць трэба такіх гадаў! — злосна заключыў Янка. Колас. // Пра тоўстага чалавека. [Залыгін:] Вайна — гэта мясабойня для трыбухоў багацеяў. Мележ.

3. толькі мн. (трыбухі́, ‑оў). Вантробы (страўнік, кішкі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брюхови́на ж., анат. стра́ўнік, -ка м.; (у жвачных животных) трыбухі́, -хо́ў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблягчы́цца, аблягчуся, аблегчышся, аблегчыцца; зак.

1. Зрабіцца больш лёгкім па вазе, вызваліцца ад часткі грузу.

2. Разм. Спаражніць сабе кішэчнік, страўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mágenkrank

a хво́ры на стра́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шлу́нак м, шлу́нне н гл страўнік, жывот

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)