уро́ненный

1. упу́шчаны; вы́пушчаны; згу́блены; скі́нуты;

2. стра́чаны; см. урони́ть​ 1, 5;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

make up for

наганя́ць (стра́чаны час), адрабля́ць (што-н. благо́е)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

загу́бленный

1. загу́блены; зні́шчаны, мног. пазнішча́ны;

2. змарнава́ны, зглу́млены, загу́блены, стра́чаны; см. загуби́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беззваро́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога нельга вярнуць; згублены, страчаны назаўсёды. Што ж твае вочы слязамі гараць, Па беззваротнай сумуюць вясне? Танк. [Доктар Шварц:] — У імя беззваротнага мінулага я прашу аб адным: ратуйце ад смерці дзяцей маіх і ўнукаў! Лынькоў.

2. Які дадзены назаўсёды і не павінен аддавацца. Беззваротная пазыка, дапамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згу́блены

1. поте́рянный, уте́рянный; зате́рянный;

2. погу́бленный, загу́бленный; сгу́бленный;

1, 2 см. згубі́ць 1, 2;

3. см. стра́чаны 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампенсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што.

Аплаціць (аплачваць), накрыць (пакрываць) выдаткі, страты, чужую працу і інш. Кампенсаваць нанесеныя страты. // Ураўнаважыць (ураўнаважваць), замяніць (замяняць) чым‑н. Аўгіня кампенсавала .. [дачцы] бацькаву халоднасць гарачымі матчынымі ласкамі. Колас. Па дарозе надумаў [Кірыла] .. заехаць адразу да Зосі і размовай з ёй кампенсаваць страчаны дзень. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zatracony

1. страчаны; згублены;

2. разм. нягодны, невыносны;

ty bąku zatracony! — ах ты, нягоднік!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

поте́рянный

1. стра́чаны;

поте́рянное вре́мя стра́чаны час;

поте́рянные си́лы стра́чаныя сі́лы;

2. (о вещи) згу́блены;

3. (растерянный) разгу́блены; (расстроенный) расстро́ены; (подавленный) прыгне́чаны;

с поте́рянным ви́дом з разгу́бленым (расстро́еным) вы́глядам;

хо́дит, как поте́рянный хо́дзіць, як непрыто́мны; хо́дзіць, як сам не свой;

4. (опустившийся) прапа́шчы, адпе́ты, апо́шні;

поте́рянный челове́к прапа́шчы чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nagrodzić

зак.

1. узнагародзіць, прызначыць прэмію;

nagrodzić kogo za co... — узнагародзіць каго за што;

2. узнагародзіць; кампенсаваць;

nagrodzić komu jego czas stracony — кампенсаваць каму страчаны час; узнагародзіць каго за страчаны час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стра́ціць, стра́чу, стра́ціш, стра́ціць; стра́чаны; зак.

1. каго-што. Застацца без каго-, чаго-н.; панесці страты.

С. сябра.

С. працу.

У вайне Беларусь страціла кожнага трэцяга.

2. што. Без карысці, марна патраціць што-н. (пра час, грошы і пад.).

С. цэлы месяц.

С. многа грошай без патрэбы.

3. што. Не захаваць, не зберагчы што-н.

С. сілы і здароўе.

4. што. Часткова або поўнасцю пазбавіцца якіх-н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.

С. надзею.

С. давер.

С. сувязь з аднакласнікамі.

5. што. Збіцца з дарогі, згубіць след.

С. сцежку.

◊

Страціць ласку ў каго — перастаць быць у пашане, павазе.

Страціць прытомнасць — абамлець, самлець.

Страціць розум — здурнець.

|| незак. стра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)