страусяня́ і страусянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня страуса, маленькі страус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́му, нескл., м.

Вялікая птушка атрада казуарападобных з буравата-шэрым апярэннем і доўгімі нагамі; аўстралійскі страус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́нду, нескл., м.

Паўднёваамерыканскі трохпальцы страус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галано́гі, -ая, -ае.

1. Босы, з голымі нагамі (разм.).

2. Пра жывёл: з нагамі, не пакрытымі поўсцю, пер’ем.

Г. страус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Струсь ‘страус’ (Ласт.), ст.-бел. струсъ, струць ‘тс’. Гл. страус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

страусяня́ і страусянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня страуса; маленькі страус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́му, нескл., м.

Вялікая птушка атрада казуараў з буравата-шэрым апярэннем і доўгімі трохпальцымі нагамі; аўстралійскі страус.

[Парт. ema — страус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

struś

м. заал. страус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Трусо́вы: на тым белым камені́ трусова перʼе (маладз., Песні сямі вёсак). Відаць, прыметнік, утвораны ад назвы страуса (гл. страус), параўн. ст.-бел. струсъ ‘страус’ са стратай пачатковага с.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

на́нду

(ісп. nandu, ад індз. nandu)

паўднёваамерыканскі трохпальцы страус.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)