паняверка назоўнік | жаночы род

Сумненне, страта веры.

  • Годзе жыць у паняверцы!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

урон назоўнік | мужчынскі род

Страта, шкода.

  • Буран нанёс значны ў. гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

утра́та стра́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

працаздольны прыметнік

Здольны да працы.

  • Працаздольная частка насельніцтва.

|| назоўнік: працаздольнасць.

  • Страта працаздольнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

афект назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Стан моцнага ўзбуджэння і страта самакантролю.

|| прыметнік: афектыўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зношвальнасць назоўнік | жаночы род

Страта якасцей, псаванне чаго-н. пры выкарыстанні.

  • З. дэталей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

супакоенасць назоўнік | жаночы род

  1. Стан спакою, задаволенасці.

  2. Страта актыўнасці, задаволенасць дасягнутым.

    • Неапраўданая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

утруска назоўнік | жаночы род

Страта вагі сыпучага рэчыва пры перавозе, перасыпанні.

  • У. збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бяспамяцтва назоўнік | ніякі род

  1. Страта свядомасці, непрытомнасць.

    • Ляжаць у бяспамяцтве.

  2. Тое, што і бяспамятнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

анестэзія назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

  1. Аслабленне, страта адчувальнасці.

  2. Абязбольванне.

    • Мясцовая а.

|| прыметнік: анестэтычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)