Wásserjungfer

f -, -n заал. страказа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dragonfly

[ˈdrægənflaɪ]

n., pl. -flies

страказа́, стрэ́лка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

darning needle

1) цырава́льная го́лка

2) страказа́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Страк ‘страказа’ (шчуч., ЛА, 1). Несумненна, пачатак слова страказа (гл.), збліжаны з строк, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

успы́рхнуць, ‑не; зак.

Хутка і лёгка ўзляцець (пра птушак, матылькоў і пад.). Раптам спалохана ўспырхнулі.. [вераб’і] і паселі на плот. Мурашка. Сіняя страказа, што сядзела на гарлачыку, успырхнула, павіслі над вадой. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Libélle

f -, -n

1) страказа́

2) тэх. ватэрпа́с, грунтва́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łątka

ж. заал. страказа; рэлька (Agrion Fabr.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Стры́жка ‘страказа’ (Жд. 1, ЛА, 1). Гл. стрыга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ważka

ж.

1. заал. страказа;

2. шаля вагаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

попрыгу́нья скаку́ха, -хі ж.; круцёлка, -кі ж.; вярту́ха, -хі ж.; непасе́да, -ды ж.;

попрыгу́нья-стрекоза́ круцёлка-страказа́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)