стачы́ць¹, стачу́, сто́чыш, сто́чыць; сто́чаны;
1. Зняць верхні слой або няроўнасці на чым
2. Зрабіць вельмі тонкім, вузкім у выніку тачэння.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стачы́ць¹, стачу́, сто́чыш, сто́чыць; сто́чаны;
1. Зняць верхні слой або няроўнасці на чым
2. Зрабіць вельмі тонкім, вузкім у выніку тачэння.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сто́чвацца 1, ‑аецца;
сто́чвацца 2, ‑аецца;
сто́чвацца 3, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́чванне 1, ‑я,
сто́чванне 2, ‑я,
сто́чванне 3, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́чвацца I
сто́чвацца II
сто́чвацца III
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
иста́чиватьI
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сто́чка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ábfeilen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ута́чиватьI
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сто́чванне I
1. ста́чивание, сто́чка
2. ста́чивание; иста́чивание;
1, 2
сто́чванне II
сто́чванне III
1. ста́чивание, сшива́ние, сши́вка
2. сра́щивание, сраще́ние; свя́зывание, свя́зка
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
staczać
1. скочваць;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)