выно́слівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вынослівага; стойкасць, загартаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stamina [ˈstæmɪnə] n.

1. жыццёвая сі́ла; жыву́часць

2. сто́йкасць, выно́слівасць, трыва́ласць, цягаві́тасць;

moral stamina мара́льная сто́йкасць;

lack stamina быць сла́бым, невыно́слівым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нязло́мны, -ая, -ае.

1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.

Н. народ.

2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах; які выражае цвёрдасць, стойкасць.

Нязломная вера ў перамогу.

|| наз. нязло́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nbeugsamkeit

f - непахі́снасць, сто́йкасць; упа́ртасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wytrwałość

ж. стойкасць, настойлівасць, упартасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lagerbeständigkeit

f - сто́йкасць рэ́чыва (пры захаванні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hart, ~u

м.

1. гарт, стойкасць, вытрымка;

hart ducha — стойкасць духу;

2. уст. загартоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sportsmanship [ˈspɔ:tsmənʃɪp] n.

1. спарты́ўнае майстэ́рства, спра́ўнасць да спо́рту

2. прысто́йнасць, му́жнасць, сто́йкасць (у спорце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сто́йкость

1. в разн. знач. сто́йкасць, -ці ж.;

2. (выносливость) трыва́ласць, -ці ж.; см. сто́йкий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Праяўляць стойкасць, мужнасць у цяжкіх абставінах. Мужайцеся, браты! Знішчайце да канца Змяіных вырадкаў, патомкаў інквізіцый. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)