ста́тус-кво́ полит., юр. ста́тус-кво́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́тус-кво́ нескл., м. и ср., полит., юр. ста́тус-кво́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́тус-кво́, нескл., м.

У міжнародным праве — становішча, якое існавала раней або існуе цяпер; становішча без змен. Захаваць статус-кво.

[Лац. status quo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

статус сацыяльны

т. 15, с. 169

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

статус-кво

т. 15, с. 169

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ста́тус-кво́

(лац. status quo)

становішча, якое існавала або існуе ў пэўны момант.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

statehood [ˈsteɪthʊd] n. fml ста́тус дзяржа́вы, дзяржа́ўнасць;

independent statehood дзяржа́ўная незале́жнасць;

be granted statehood надава́ць ста́тус дзяржа́ўнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кар’е́ра, -ы, мн. -ы, -е́р, ж.

1. Высокі сацыяльны і службовы статус, дасягнуты дзейнасцю ў якой-н. галіне; вядомасць, слава.

Зрабіць кар’еру.

К. не атрымалася.

2. Род дзейнасці; прафесія, занятак.

Артыстычная к.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Státus

m -, - стан, ста́тус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

status quo

Lat. ста́тус кво

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)