Veterem reminiscendo injuriam, invitas novam

Успамінаючы старую крыўду, выклікаеш новую.

Вспоминая старую обиду, вызываешь новую.

бел. Хто старое памінае, той шчасця не знае. Хто даўняе паміне, той ліха не міне.

рус. Кто старое помянет, тому глаз вон. Кто старое вспомянет, того чёрт на расправу потянет. Поминать старое ‒ шевелить костьми.

фр. Il ne faut pas rouvrir les anciennes blessures (Не надо вновь открывать старые раны).

англ. Return good for evil (Отвечай добром на зло). Let bygones be bygones (Что прошло, то прошло).

нем. Wer verjährtes Unrecht nachträgt, soll ein Auge verlieren (Кто помянет давнее зло, должен потерять глаз).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Grunnit porcellus, ut sus vetus ante, tenellus

Малое парася рохкае так, як рохкала старая свіння.

Малый поросёнок хрюкает так, как хрюкала старая свинья.

бел. Што робіць воўк, тое і ваўчаняты. Калі бацька рыбак, то і сын у ваду паглядае.

рус. Родительское слово на ветер не молвится. Свинья хрю, и поросята хрю. Щенок у матери лаять учится. За что батька, за то и дети. Молодой петух поёт так, как от старого слышал. Что у родителей слетает с языка, то у ребёнка скачет на языке.

фр. Les petits pâtissent les sottises des autres (Малыши повторяют глупости других).

англ. As the old cock crows, so crows the young (Молодой петух поёт так, как старый).

нем. Wie die Alten sungen, so zwitschern die Jungen (Как пели старые, так щебечут молодые).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

A majore bovi discit arare minor

У старога/старэйшага вала вучыцца араць малады/малодшы.

У старого/старшего вола учится пахать молодой/младший.

бел. Банька ‒ рыбак, і дзеткі ў ваду глядзяць. Што стары гаворыць на глум, тое малады бярэ на вум. Якое вогнішча, такі і дым, які банька, такі і сын. Якое карэнне, такое і насенне.

рус. Щенок от матери лаять учится. Свинья хрю, и поросята хрю. За что батька, за то и детки. Маленькая собачка лает ‒ большой подражает. Что у родителей слетает с языка, то ребёнку скачет на язык.

фр. Une fille suit les mœurs de sa mère (Дочь следует/подражает обычаям своей матери).

англ. As the old cock crows, so crows the young (Молодой петух поёт так, как старый).

нем. Wie die Alten sungen, so zwitschern die Jungen (Как пели старые, так щебечут и молодые). Wie die Hühner gackern, so die Küchlein (Как квокчут куры, так и цыплята).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

перевороши́ть сов.

1. (вороша, перевернуть) пераварушы́ць, мног. паперавару́шваць, перавярну́ць, мног. папераваро́чваць;

2. (перекладывая, привести в беспорядок, перебрать) перавярну́ць, мног. папераваро́чваць, перабра́ць, мног. паперабіра́ць;

3. перен. (в памяти) разг. перабра́ць;

4. перен. (резко изменить, пересмотреть) разг. перамяні́ць, перагле́дзець, перабра́ць;

перевороши́ть ста́рые поря́дки перамяні́ць стары́я пара́дкі;

мы всё там перевороши́м мы ўсё там перабяро́м (перагле́дзім).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стары́

1. в разн. знач. ста́рый;

с. чалаве́к — ста́рый челове́к;

с. друг — ста́рый друг;

о́е пасве́дчанне — ста́рое удостовере́ние;

а́я і́сціна — ста́рая и́стина;

а́я мане́та — ста́рая моне́та;

с. рэжы́м — ста́рый режи́м;

с. тэкст — ста́рый текст;

2. (доживший до глубокой старости) престаре́лый; ста́рый;

3. (бывший в употреблении) ста́рый; поно́шенный; поде́ржанный;

ы́я бо́тыста́рые (поно́шенные) сапоги́;

ы́я падру́чнікіста́рые (поде́ржанные) уче́бники;

4. (пришедший в ветхость) обветша́лый; ста́рый;

с. дом — обветша́лый (ста́рый) дом;

5. устаре́вший, устаре́лый, ста́рый;

ы́я по́гляды — устаре́вшие (устаре́лые, ста́рые) взгля́ды;

6. в знач. сущ. стари́к;

С. свет — Ста́рый свет;

С. запаве́трел. Ве́тхий заве́т;

с. стыль — ста́рый стиль;

і с. і малы́ — и стар и мал (млад), и ста́рый и ма́лый;

па ~ро́й па́мяці — по ста́рой па́мяти;

с. халасця́к — ста́рый холостя́к;

с. верабе́й — ста́рый воробе́й;

а́я пе́сня — ста́рая пе́сня;

а́я шту́ка — ста́рая шту́ка;

с. воўк — тра́вленый (ста́рый) волк;

с. грыбпренебр. ста́рый хрыч;

як ~ро́й ба́бе се́сці — (обычно о земельном участке) клочо́к, пятачо́к;

с. вол баразны́ не псуе́посл. ста́рый конь борозды́ не по́ртит;

о́га вераб’я́ на мякі́не не падма́нешпосл. ста́рого воробья́ на мяки́не не проведёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БЕНУА́ Аляксандр Мікалаевіч

(3.5.1870, С.-Пецярбург — 9.2.1960),

рускі мастак, гісторык мастацтва, мастацкі крытык. Сын М.Л.Бенуа. Вучыўся самастойна. Адзін з арганізатараў і ідэйны кіраўнік аб’яднання «Свет мастацтва». З 1908 як тэатр. мастак працаваў у антрэпрызе С.П.Дзягілева ў Парыжы. Як крытык і гісторык мастацтва выступаў і супраць акадэмізму, і супраць эстэтыкі рэв. дэмакратаў; гал. крытэрыем ацэнкі твораў мастацтва лічыў «мастацкасць». Прапагандыст класічнай спадчыны мастацтва 18 — 1-й чвэрці 19 ст. Ініцыятар стварэння шэрагу мастацтвазнаўчых выданняў (рэд. зб-каў «Мастацкія скарбы Расіі» ў 1901—03; час. «Старые годы») і музеяў. З 1917 актыўна ўдзельнічаў у арганізацыі аховы помнікаў гісторыі і культуры і перабудовы музейнай справы (у 1917—26 заг. карціннай галерэі Эрмітажа). У жывапісе і графіцы звяртаўся да «вечных» духоўных і эстэтычных ідэалаў, стварыў своеасаблівую разнавіднасць рэтраспектывісцкага жанру, дзе спалучыў эстэтызацыю кволай прыгажосці і гратэскнай элегантнасці дваранскай культуры з сумна-іранічнымі адносінамі да яе (серыя «Апошняя прагулка Людовіка XIV», 1897—98; «Версальская серыя», 1905—06). Адзін з рэфарматараў мастацтва кнігі і тэатр.-дэкарацыйнага жывапісу пач. 20 ст. (іл. да «Меднага конніка» А.С.Пушкіна, выд. 1923; дэкарацыі, эскізы касцюмаў да опер «Гібель багоў» Р.Вагнера, 1903; балета «Павільён Арміды» М.Чарапніна, 1907, Марыінскі тэатр у Пецярбургу). З 1926 жыў у Парыжы. Пісаў пейзажы, гіст. кампазіцыі на рус. тэмы.

Тв.:

Мои воспоминания. [Т. 1—2), кн. 1—5,2 изд. М., 1990.

Літ.:

Эткинд М. А.Н.Бенуа и русская художественная культура конца XIX — начала XX века. Л., 1989.

т. 3, с. 101

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

захава́цца сов.

1. сохрани́ться;

стары́я звы́чкі ~ва́лісяста́рые привы́чки сохрани́лись;

з да́ўніх пор ~ва́лася пада́нне — с да́вних пор сохрани́лось преда́ние;

тут ~ва́ліся сляды́ вайны́ — тут сохрани́лись следы́ войны́;

2. сохрани́ться, сбере́чься;

бу́льба ~ва́лася да вясны́ — карто́фель сохрани́лся (сберёгся) до весны́;

дом до́бра ~ва́ўся — дом хорошо́ сохрани́лся;

здаро́ўе ~ва́лася — здоро́вье сохрани́лось;

3. (остаться невредимым) уцеле́ть;

з. ад пажа́ру — уцеле́ть от пожа́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́рый в разн. знач. стары́;

ста́рая ло́шадь стары́ конь;

ста́рый друг стары́ друг;

ста́рые кни́ги стары́я кні́гі;

ста́рое удостовере́ние старо́е пасве́дчанне;

ста́рая и́стина стара́я і́сціна;

ста́рая моне́та стара́я мане́та;

ста́рый режи́м стары́ рэжы́м;

ста́рый текст стары́ тэкст;

ста́рый-преста́рый ве́льмі стары́;

по ста́рой па́мяти па старо́й па́мяці;

стар и мал стары́ і малы́;

Ста́рый свет Стары́ свет;

ста́рый конь борозды́ не по́ртит стары́ вол баразны́ не псуе́ (не скры́віць); у старо́й пе́чы аго́нь до́бра гары́ць; сі́вы, але́ ма́ю сі́лы;

ста́рого воробья́ на мяки́не не проведёшь старо́га лі́са не ашука́еш; старо́га вераб’я́ на мякі́ну не зло́віш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пара́дак, -дку м., в разн. знач. поря́док;

у пако́і по́ўны п. — в ко́мнате по́лный поря́док;

прыво́дзіць у п. — приводи́ть в поря́док;

прытры́млівацца ~дку — соблюда́ть поря́док;

сачы́ць за ~дкам — следи́ть за поря́дком;

наве́сці п. — навести́ поря́док;

стары́я ~дкіста́рые поря́дки;

алфаві́тны п. — алфави́тный поря́док;

адпра́віць эта́пным ~кам — отпра́вить эта́пным поря́дком;

баявы́ п. — боево́й поря́док;

у абавязко́вым ~дку — в обяза́тельном поря́дке;

вышэ́й на два ~дкі — вы́ше на два поря́дка;

п. дня — пове́стка (поря́док) дня;

сваі́м ~кам — свои́м поря́дком; свои́м чередо́м;

для ~дку — для поря́дка;

у пажа́рным ~дку — в пожа́рном поря́дке;

прызва́ць да ~дку — призва́ть к поря́дку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поря́док в разн. знач. пара́дак, -дку м.;

приводи́ть в поря́док прыво́дзіць у пара́дак (да пара́дку);

соблюда́ть поря́док прытры́млівацца (трыма́цца) пара́дку;

следи́ть за поря́дком сачы́ць (назіра́ць) за пара́дкам;

алфави́тный поря́док алфаві́тны пара́дак;

по поря́дку па пара́дку;

зако́нным поря́дком зако́нным пара́дкам;

пресле́довать суде́бным поря́дком перасле́даваць судо́вым пара́дкам;

организо́ванным поря́дком арганізава́ным пара́дкам;

поря́док голосова́ния пара́дак галасава́ння;

поря́док рабо́ты пара́дак рабо́ты;

соображе́ния такти́ческого поря́дка меркава́нні такты́чнага пара́дку;

наводи́ть поря́док наво́дзіць пара́дак;

боево́й поря́док воен. баявы́ пара́дак;

похо́дный поря́док воен. пахо́дны пара́дак;

ста́рые поря́дки стары́я пара́дкі;

одного́ поря́дка аднаго́ пара́дку;

призыва́ть к поря́дку закліка́ць да пара́дку;

в поря́дке у пара́дку;

в администрати́вном поря́дке у адміністрацы́йным пара́дку;

вы́ше на два поря́дка вышэ́й (вышэ́йшы) на два пара́дкі;

в поря́дке веще́й звыча́йная рэч;

для поря́дка для пара́дку;

поря́док дня пара́дак дня;

всё в поря́дке усё ў пара́дку;

в пожа́рном поря́дке у пажа́рным пара́дку;

для поря́дка (поря́дку) для пара́дку;

привести́ к поря́дку прыве́сці да пара́дку;

призва́ть к поря́дку прызва́ць да пара́дку;

свои́м поря́дком сваі́м пара́дкам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)