падло́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (уст.).

1. Старшы аб’ездчык, ляснічы.

2. Старшы егер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шэф-по́вар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Старшы повар.

|| прым. шэф-по́варскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадалі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.

1. Рабочы, які вылівае або адпампоўвае ваду.

2. Старшы рабочы на баржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

протаіерэ́й, -я, мн. -і, -яў, м.

У хрысціянскай царкоўнай епархіі: старшы святар (настаяцель) храма.

|| прым. протаіерэ́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дварэ́цкі, -ага, мн. -ія, -іх, м. (гіст.).

Старшы лакей у панскім доме, які кіраваў хатняй гаспадаркай і прыслугай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́рший

1. (по возрасту) старэ́йшы;

2. (по званию, должности) ста́ршы;

3. сущ. ста́ршы, -шага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метранпа́ж, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Старшы наборшчык друкарні, які вярстае набор у старонкі або кіруе такой вёрсткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старшо́й прост.

1. (по возрасту) старэ́йшы;

2. (по званию, должности) ста́ршы;

3. сущ. ста́ршы, -шага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настая́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Кіраўнік праваслаўнага або каталіцкага мужчынскага манастыра; ігумен; абат.

2. Старшы святар у праваслаўнай царкве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sergeant-major [ˌsɑ:dʒəntˈmeɪdʒə] n. ста́ршы сяржа́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)