лиф ліф, род. лі́фа м., ста́нік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

турні́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да турніру; які з’яўляецца турнірам. Балельшчыкі футбола, такія, як Станік, часта збіраліся ля турнірнай табліцы матчаў. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лю́хвік ’станік’ (мазыр., Шатал.). Да ліф, ліфік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

staniczek

м. станік; ліфчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stanik

м. станік; ліф

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

biustonosz

м. бюстгальтар, станік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brassiere

[brəˈzɪr]

n.

ста́нік, бюстга́льтар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бюстга́льтар

(ням. Büstenhalter)

жаночы ліфчык для падтрымання бюста; станік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Büstenhalter

m -s, - бюстга́льтэр; ста́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léibchen

n -s, - лі́фчык, ста́нік, гарсэ́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)