стано́ўча нареч. положи́тельно; см. стано́ўчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стано́ўчасць ж. положи́тельность; см. стано́ўчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

approving [əˈpru:vɪŋ] adj. пахва́льны, стано́ўчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэзульта́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае станоўчы рэзультат. Рэзультатны праезд.

2. З падсумаванымі вынікамі. Рэзультатная ведамасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стано́ўча прысл. гл. станоўчы 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pozytywny

пазітыўны; станоўчы; ухвальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pósitiv

a стано́ўчы, дада́тны, пазітыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыхі́льны, -ая, -ае.

1. Які мае схільнасць да чаго-н.

П. да працы.

2. Які выказвае сімпатыі да каго-, чаго-н., спачувае каму-н.; які выяўляе адабрэнне, спагаду.

П. слухач. П. позірк.

3. Які выказвае адабрэнне, станоўчы.

П. водзыў.

|| наз. прыхі́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rhesus factor [ˈri:zəsˌfæktə] n. med. рэ́зус-фа́ктар;

rhesus positive стано́ўчы рэ́зус-фа́ктар;

rhesus negative адмо́ўны рэ́зус-фа́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дада́тны, -ая, -ае.

1. Які мае патрэбныя ўласцівасці, якасці, заслугоўвае адабрэння.

Д. бок падзей.

Дадатная з’ява.

2. Які выражае адабрэнне; станоўчы.

Дадатная ацэнка.

3. У матэматыцы: большы за нуль.

Д. лік.

Дадатная велічыня.

4. Від электрычнага зараду, носьбітамі якога з’яўляюцца пазітрон, пратон і інш. (спец.).

Д. электрычны зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)