стано́к-автома́т стано́к-аўтама́т, род. станка́-аўтама́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стано́к-аўтама́т (род. станка́-аўтама́та) м. стано́к-автома́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verlústzeit

f -, -en прасто́й (станка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кінематы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кінематыкі. Кінематычная схема станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стано́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да станка. Станочнае абсталяванне. Аўтаматычныя станочныя лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаяко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да станка (у 1 знач.), з’яўляецца стаяком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

AMK

= Arbeitsmittelkarte – пашпарт (станка і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ацыклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Спец. Выраўнаваць, зрабіць гладкая паверхню чаго‑н. драўлянага з дапамогай цыклі або цыклявальнага станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сураві́зна, ‑ы, ж., зб.

1. Суравая пража або тканіна.

2. Спец. Тканіна з ткацкага станка без афарбоўкі і апрацоўкі. Прамыўка суравізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піно́ль

(ням. Pinole)

дэталь металарэзнага станка, прызначаная для замацавання рэжучага інструмента або падтрымання вырабу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)