кана́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Тоўстая моцная вяроўка з пяньковага валакна або дроту.

Сталёвы к.

|| прым. кана́тны, -ая, -ае.

Канатная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

армату́ра, -ы, ж.

1. зб. Прылады і прыналежнасці якога-н. апарата, машыны і пад.

2. Сталёвы каркас жалезабетонных збудаванняў (спец.).

|| прым. армату́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

magnate [ˈmægneɪt] n. магна́т;

an oil/a steel magnate на́фтавы/сталёвы каро́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

намагні́ціць, ‑нічу, ‑ніціш, ‑ніціць; зак., што.

Падаць якасці магніта. Намагніціць сталёвы стрыжань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стально́й в разн. знач. стальны́, сталёвы;

стальна́я про́волока стальны́ (сталёвы) дрот;

стально́й цвет стальны́ ко́лер;

стальна́я кого́рта стальна́я каго́рта;

стальна́я во́ля стальна́я во́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наэлектрызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

1. Зарадзіць электрычнасцю. Наэлектрызаваць сталёвы шар.

2. перан. Давесці да вельмі ўзбуджанага. стану. Наэлектрызаваць гледачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

steely

[ˈsti:li]

adj.

1) сталёвы

2) мо́цны, цьвярды́ як сталь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stählern

a стальны́, сталёвы

ein ~er Wlle — стальна́я во́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кана́т, ‑а, М ‑наце, м.

Тоўстая моцная вяроўка з валакна або дроту. Сталёвы канат. Якарны канат. □ Вецер гудзеў, бы шалёны, нацягваючы струнамі канаты абедзвюх мачтаў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stalowy

stalow|y

стальны, сталёвы;

~e nerwy — жалезныя (сталёвыя) нервы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)