zsyłać

незак. ссылаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deportíeren

vt ссыла́ць, перамяшча́ць (людзей)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заточа́ть несов., уст. садзі́ць, ссыла́ць, зняво́льваць; см. заточи́ть​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

deportować

незак. ссылаць; высылаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

banish

[ˈbænɪʃ]

v.t.

1) засуджа́ць на выгна́ньне, ссыла́ць

2) праганя́ць, адганя́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ссы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ссылаць — саслаць. Ссылка на катаржныя работы. // Вымушанае знаходжанне на пасяленні.

2. Месца, куды сасланы хто‑н. Праз сібірскую ссылку, Выгнанні, Разліў Ён [Ленін] дарогай сваёй Нас павёў у паходы. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

proscribe

[proʊˈskraɪb]

v.t.

1) забараня́ць

2) абвяшча́ць па-за зако́нам

3) ссыла́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deport

[dɪˈpɔrt]

v.t.

1) высыла́ць, ссыла́ць (у выгна́ньне)

2) (oneself) захо́ўвацца, трыма́цца, трыма́ць сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

усыла́ть несов.

1. (посылая, удалять) пасыла́ць; (высылать) высыла́ць; (отсылать) адсыла́ць; (засылать) засыла́ць; (ссылать) ссыла́ць;

2. (посылать за чем-л.) разг. пасыла́ць (па што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

exile

[ˈeksaɪl]

1.

n.

1) выгна́ньне n., ссыла́ньне n.; ссы́лка f.

2) выгна́нец -ца m., выгна́ньнік -а m.

2.

v.t.

ссыла́ць, высыла́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)