спявачка - Пошук

vocalist [ˈvəʊkəlɪst] n. вакалі́ст; спява́к; спява́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кантра́льта, нескл.

1. н. Самы нізкі жаночы голас (у спевах).

2. ж. Спявачка з такім голасам.

|| прым. кантра́льтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шансане́тка

‘спявачка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рок-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да рок-музыкі, напр.: рок-ансамбль, рок-група, рок-спявачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́льт

‘спявак або спявачка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кафэшанта́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кафэшантана. Кафэшантанная спявачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымадо́нна, ‑ы, ж.

Спявачка, якая выконвае першыя ролі ў оперы, аперэце.

[Іт. primadonna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ге́йша, ‑ы, ж.

Прафесіянальная спявачка і танцоўшчыца ў чайных дамах у Японіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́цца-сапра́на

‘спявачка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

śpiewaczka

ж. спявачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verbum