папу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Спутаць усіх, многіх. Абраўшы месца, мы паадпрагалі коней, папуталі іх і, абганяючыся ад камароў, пачалі раскладаць агонь... Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спу́тать сов.

1. зблы́таць;

спу́тать ка́рты перен., разг. зблы́таць ка́рты;

2. (лошадь) спу́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)