прама́заць

1. schmeren vt, ölen vt;

прама́заць во́кны die Fnster verktten;

2. разм. (спудлаваць, прамахнуцца) verfhlen vt; inen Fhlschlag mchen, vorbischießen* аддз. vi, nicht trffen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пу́дла разм. ’промах у стральбе, няўдалы стрэл’ (ТСБМ), пу́дло ’промах; недакладны стрэл, які толькі спалохаў птушак ці звера’ (Нас.); сюды ж пудлава́ць ’рабіць недакладныя стрэлы’ (ТСБМ), спудлава́ць ’зрабіць промах’ (Воўк-Лев., Татарк., 172), ’зрабіць не так, як трэба’ (Цых.); даць пу́дла ’не пацэліць; памыліцца, схібіць’ (Сержп., Янк. БП), ’моцна пабіць’ (Ян., Бяльк., Воўк-Лев., Татарк., 172: “выраз ужываецца, калі кажуць пра жывёлу, напр., пра сабак”). З ням. Pudel ’памылка’, pudeln ’памыляцца’ праз польск. pudło ’недакладны стрэл альбо кідок у гульні (у кароглі)’, параўн. Банькоўскі, 2, 964. Значэнне ’моцна пабіць’, магчыма, пад уплывам пу́дзіць (так ужо ў Насовіча адносна пу́дло: “от пу́дзиць — пугать”).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verfhlen

vt

1) прамахну́цца; разм. спудлава́ць

2) не дасягну́ць вы́ніку; упусці́ць, спазні́цца

den Weg ~ — збі́цца з даро́гі

den Zug ~ — спазні́цца на цягні́к

j-n ~ — не заста́ць каго́-н.

einnder ~ — не сустрэ́я́ца, разміну́цца, не заста́ць адзі́н аднаго́

ich wrde nicht ~… — я не праміну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)