Verbum

самазаспако́енасць, -і, ж.

Беспадстаўная супакоенасць, легкадумная ўпэўненасць у паспяховым ходзе спраў.

уры́ўкамі, прысл.

Адрываючыся ад якіх-н. спраў, прыхваткамі.

Дапамагаць маці ў. паміж вучобай.

судаво́дства, -а, н.

Дзейнасць судовых органаў па разглядзе і вырашэнні грамадзянскіх і крымінальных спраў.

запле́чны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца за плячамі.

З. мяшок.

◊

Заплечных спраў майстар (уст., неадабр.) — кат.

кабіне́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., іран.).

Кіраўнік, які адарваўся ад жывой справы, ад вырашэння практычных спраў.

бе́здань, -і, ж.

1. Невымерная глыбіня; прорва.

Чорная б.

Марская б.

2. перан., чаго. Вялікая колькасць; безліч.

Б. спраў.

устарані́цца, -раню́ся, -ро́нішся, -ро́ніцца; зак.

Ухіліцца ад удзелу ў чым-н.

У. ад спраў.

|| незак. устараня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

абаро́тлівы, -ая, -ае (разм.).

Умелы, энергічны, вынаходлівы, спрытны ў вядзенні спраў для ўласнай карысці.

А. чалавек.

|| наз. абаро́тлівасць, -і, ж.