conjugation [ˌkɒndʒəˈgeɪʃn] n. ling. спражэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Konjugatión

f -, -en грам. спражэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

koniugacja

ж.

1. біял. кан’югацыя;

2. лінгв. спражэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ábwandlung, Ábwandelung

f -, -en

1) варыццыя, змяне́нне

2) грам. спражэ́нне, склане́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flexión

f -, -en

1) грам. змяне́нне сло́ва; склане́нне; спражэ́нне

2) фле́ксія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

парады́гма

(гр. paradeigma = прыклад, узор)

1) лінгв. сістэма форм якога-н. слова, напр. скланенне назоўнікаў, спражэнне дзеясловаў;

2) прыклад з гісторыі, узяты для доказу, параўнання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэматы́чны в разн. знач. темати́ческий;

т. план — темати́ческий план;

~ная распрацо́ўка — темати́ческая разрабо́тка;

~ная гало́сная — грам. темати́ческая гла́сная;

~нае спражэ́нне — грам. темати́ческое спряже́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Béugung

f -, -en

1) згіна́нне

2) (vor D) схіле́нне (перад кім-н.)

3) грам. склане́нне, спражэ́нне

4) падпарадкава́нне (unter A – каму-н.)

5) тэх. вы́гін, вы́гіб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odmiana

odmian|a

ж.

1. перамена, змена;

dla ~y — а) для разнастайнасці; б) у адрозненне; наадварот;

2. разнавіднасць, тып, від;

najmodniejsza ~a kratki — самая модная клетка (пра ўзор тканіны);

3. грам. скланенне (назоўніка); спражэнне (дзеяслова)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раздыхну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)