Verbum

спарты́ўны гл. спорт.

аўтамабілі́зм, -у, м.

Аўтамабільная справа; аўтамабільны спорт.

парашуты́зм, -у, м.

Парашутны спорт.

Піянеры парашутызму.

вадналы́жны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да водных лыж.

В. спорт.

канькабе́жны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да катання на каньках.

К. спорт.

гарналы́жны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да лыжнага спорту ва ўмовах горнай мясцовасці.

Г. спорт.

канькі́, -о́ў, адз. канёк, -нька́, м.

1. Спартыўны інвентар, які складаецца са спецыялізаванага абутку і прымацаваных да яго рухомых ці нерухомых вузкіх сталёвых палазкоў; прызначаны для катання на лёдзе.

Фігурныя к.

2. Канькабежны спорт (разм.).

Мой любімы спорт — к.

|| прым. канько́вы, -ая, -ае.

веслава́ць, вяслу́ю, вяслу́еш, вяслу́е; вяслу́й; незак.

Грэбці вёсламі.

|| наз. веслава́нне, -я, н.

|| прым. вясля́рны, -ая, -ае.

В. спорт.

экстрэма́льны, -ая, -ае.

Крайні па сваім праяўленні (сіле, велічыні), які вылучаецца такім праяўленнем; небяспечны.

Экстрэмальныя ўмовы.

Э. спорт.

ролікабе́жны, -ая, -ае.

У выразе: ролікабежны спорт — спартыўныя практыкаванні і спаборніцтвы на ролікавых каньках: скорасны бег, хакей, фігурнае катанне.