сплю́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сплюнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адха́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Харкаючы, сплюнуць макроту, слізь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адха́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пахаркаўшы, сплюнуць макроту, слізь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

splunąć

зак. сплюнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сплёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да сплёўваць (гл. сплюнуць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адха́ркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Харкнуўшы, сплюнуць макроту.

2. Аддзяліцца пры харканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адха́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Харкнуўшы, сплюнуць макроту. Слухаючы, што яму гавораць, пан Вільчыцкі гучна адхаркнуў і плюнуў зверху міма мужыка. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)