Verbum

анлайнавы слоўнік

пасплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Сплесці ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́вязаць, -вяжу, -вяжаш, -вяжа; -вяжы; -вязаны; зак., што.

Сплесці пры дапамозе кручка, спіц.

В. узор.

|| незак. вывя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саснава́ць, -сную́, -снуе́ш, -снуе́; -снуём, -снуяце́, -сную́ць; -сну́й; -снава́ны; зак., што (разм.).

1. Зрасходаваць пры снаванні.

С. пражу.

2. Сплесці (пра павуціну).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабэ́рсаць

‘паблытаць што-небудзь; звязаць, сплесці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. сплятаць — сплесці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spleść

зак. сплесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upleść

зак. сплесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сплята́ць, сплята́цца — дзеясл. незак. тр. да сплесці < плесці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазаплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Пераплятаючы, сплесці, заплесці ўсё, многае.

П. косы.

П. дзіркі ў тыне.

2. чым. Аплятаючы, пакрыць чым-н. усё, многае.

Павукі пазапляталі куткі павуціннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)