спачува́льны, -ая, -ае.

1. Які выражае спачуванне каму-н. з прычыны гора, няшчасця, бяды і пад.

2. Спагадлівы.

С. чалавек.

|| наз. спачува́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небара́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ра́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ра́к (разм.).

Няшчасны чалавек, які выклікае спагаду, спачуванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчу́лены, -ая, -ае.

Прыемна ўсхваляваны і замілаваны; які паддаўся чуллівасці; які выражае спагаду, спачуванне.

Расчулена (прысл.) дзякаваць.

Р. чалавек.

Р. голас.

|| наз. расчу́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

compassion [kəmˈpæʃn] n. (for) спачува́нне, спага́да, жаль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

empathy [ˈempəθi] n. (with, between) суперажыва́нне; спачува́нне, спага́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распла́кацца, -пла́чуся, -пла́чашся, -пла́чацца; -пла́чся; зак.

1. Пачаць моцна плакаць.

Дзіця расплакалася.

2. перан. Пачаць расчулена гаварыць, жаліцца, імкнучыся выклікаць спачуванне (разм.).

Ён умее так р., што расчуліць любога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

współczucie

н. спачуванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kondolencja

kondolencj|a

ж. спачуванне;

złożyć ~e — выказаць спачуванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kondolénz

f -, -en спачува́нне, жаль

séine ~ áusdrücken — вы́казаць сваё спачува́нне

séine ~ entbíeten* — перадава́ць сваё спачува́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сімпа́тыя

(гр. sympatheia = спачуванне)

цяга, прыхільнасць да каго-н. (проціл. антыпатыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)