спа́львацца

1. гл. спаліцца;

2. (дагарэць) bis zu Énde brénnen*; níederbrennen* аддз. vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

burn up

а) згарэ́ць, спалі́цца

б) спалі́ць

the car burned up the gasoline — машы́на спалі́ла ўве́сь бэнзы́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sunburn

[ˈsʌnbɜ:rn]

1.

n.

со́нечны апа́л, зага́р ску́ры

2.

v.t.

спалі́ць ску́ру на со́нцы

3.

v.i.

спалі́цца на со́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spalić się

зак.

1. згарэць; спаліцца;

2. студ. жарг. праваліцца на экзамене;

spalić się ze wstydu — згарэць ад сораму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)