сом зоол. сом, род. со́ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соми́на​II (мясо сома), см. сомо́вина.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самі́на ж. (мясо сома) сомо́вина, соми́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сом (род. со́ма) м., зоол. сом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самі́на, ‑ы, ж.

Мяса сома. Лаві ліны і еш саміну — Самы жывуць там, як цяляты! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во частица указ. вот; во;

во, як трэ́ба рабі́ць — вот, как на́до де́лать;

во, яко́га со́ма злаві́ў! — во, како́го сома́ пойма́л!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сома, належыць яму. Саміны вус. Саміны плёс. // Прызначаны для лоўлі самоў. Саміныя снасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Вуда для лоўлі рыбы са дна вадаёма; донная вуда. Ставіць донку. □ [Дзядзька] расказваў, як рыбачыў на лодцы і падчапіў на донку сома. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрасо́ма

(ад акра- + сома)

верхняя частка галоўкі сперматазоіда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прасо́ма

(ад гр. pro = перад + сома)

пярэдні аддзел цела хеліцэравых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)