со́ла-гітары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. со́ла-гітары́ст со́ла-гітары́сты
Р. со́ла-гітары́ста со́ла-гітары́стаў
Д. со́ла-гітары́сту со́ла-гітары́стам
В. со́ла-гітары́ста со́ла-гітары́стаў
Т. со́ла-гітары́стам со́ла-гітары́стамі
М. со́ла-гітары́сце со́ла-гітары́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

со́ла-вэ́ксаль м фін Sólawechsel m -s, -, Éigenwechsel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

со́льны гл. сола.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́ло

1. муз. со́ла нескл., ср.;

2. нареч. со́ла;

выступа́ть со́ло выступа́ць со́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

Выконваць сола (у 3 знач.).

|| наз. салі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выконваецца сола. Вясной і сонцам дыхала ад песень, харавых і вольных, якія выконваліся на сцэне, кветкамі дружбы і радасці павявала ад шматкаляровых касцюмаў удзельнікаў самадзейнасці. Ермаловіч.

2. Які выконвае сола. Сольны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

solo

нескл. сола

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

solo​1 [ˈsəʊləʊ] n. mus. (pl. -os) со́ла;

sing a solo выступа́ць з со́льным ну́марам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

салі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Выканаць (выконваць) сола, выступіць (выступаць) у якасці саліста. Іграючы, мужчыны сядзелі, а жанчыны стаялі. Саліравала чарнявая скрыпачка. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sólo

муз.

~ spíelen — (і)гра́ць со́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)