куль¹, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Тоўсты сноп адборнай саломы, з якой раней рабілі стрэхі.

|| прым. кулявы́, -а́я, -о́е.

Кулявая салома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куль

(літ. kulÿs)

тоўсты сноп няцёртай саломы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

sheaf

[ʃi:f]

n. sheaves

сноп снапа́, пук -а́ m.

a sheaf of wheat — сноп пшані́цы

a sheaf of arrows — пук стрэ́лаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

снопападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны з выгляду на сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

snop

м. сноп;

wiązać ~y — вязаць снапы;

snop światła — сноп святла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́малаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Малоцячы, выбіць зерне. Вымалаціць сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажы́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дажынак, звязаны з дажынкамі. Дажыначны сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажы́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зажынак, звязаны з зажынкамі. Зажынкавы сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снапо́к, ‑пка, м.

Памянш.-ласк. да сноп. Снапок жыта. Снапкі лёну. Снапок святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sheaf [ʃi:f] n. (pl. sheaves)

1. сноп (жыта, пшаніцы і да т.п.)

2. вя́зка, кі́п а ( паперы), пук (стрэлаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)