урэта́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца як заспакойлівы і снатворны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinschläfernd

a снатво́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

narcotic​2 [nɑ:ˈkɒtɪk] adj.

1. наркаты́чны

2. усыпля́льны, снатво́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

усыпля́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Снатворны. Усыпляльныя парашкі.

2. Які выклікае сон, садзейнічае ўсыпленню. Усыпляльны шум дажджу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларалгідра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Бясколернае празрыстае крышталічнае рэчыва гаркаватага смаку, выкарыстоўваецца як снатворны і процісутаргавы сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schláfmittel

n -s, - снатво́рны сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

усыпля́ющий

1. прич. які́ (што) усыпля́е;

2. прил. усыпля́льны, усыпля́ючы, снатво́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nasenny

nasenn|y

снатворны; усыпляльны;

środek ~y — снатворны сродак;

pigułka ~a — снатворная таблетка (пілюля)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

барбіта́л

[ад барбіт(ураты)]

заспакойлівы і снатворны сродак з групы барбітуратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

narcotic

[nɑ:rˈkɑ:tɪk]

1.

n.

нарко́тык -у m., болепато́льны або́ снатво́рны сро́дак

2.

adj.

наркаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)