смяро́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Вынікам якога з’яўляецца смерць, які прыводзіць да смерці. Смяротная доза яду. Смяротная хвароба. // Які служыць прыкметай памірання, звязаны са смерцю. Таптаў [Казімір] люта, злосна, наколькі хапала сілы, а потым, схапіўшыся за сэрца, у смяротнай бледнасці апусціўся на падлогу. Пестрак.

2. Тое, што і смертны (у 2 знач.). — Бедны я чалавек. Хто пазбавіць мяне майго смяротнага цела? — спытаў .. [прэсвітэр] так шчыра, што Каця паверыла яму. Гаўрылкін.

3. Тое, што і смертны (у 3 знач.). Смяротная небяспека. Смяротны прыгавор. □ Не знала яна [любая], што з-пад Любеч Ужо не напішаш ты ёй. Што ты са смяротнаю ранай Ідзеш у бяссмерце, баец. Прыходзька. Паэт [М. Танк] заклікаў народ да смяротнага змагання з ворагам, вудзіў у народзе палымяную нянавісць да фашысцкіх захопнікаў. Клімковіч.

4. перан. Крайні ў сваім праяўленні; вельмі моцны, люты, бязлітасны. Смяротны жах. Смяротны вораг. □ Смяротная стома скавала цела... Мележ. [Базыль:] — Няхай жыве наш дух здаровы, Далоў, смяротная нуда! А. Александровіч.

•••

Смяротная гадзіна гл. гадзіна.

Смяротны грэх — тое, што і смяртэльны грэх (гл. грэх).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЫКЛЮ́ЧНАЯ МЕ́РА ПАКАРА́ННЯ,

гл. ў арт. Смяротная кара.

т. 4, с. 311

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

OD [ˌəʊˈdi:] (скар. ад overdose) infml перадазіро́ўка, смяро́тная до́за нарко́тыку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dose​1 [dəʊs] n. до́за; по́рцыя;

a lethal dose смяро́тная до́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Tódesgefahr

f -, -en смяро́тная небяспе́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

смяро́тны, смяртэ́льны (кніжн.)

1. tödlich, tódbringend; мед. letál;

смяро́тны яд tödliches Gift;

смяро́тная хваро́ба tödliche [lébensgefährliche] Kránkheit;

2. перан. tödlich, Tod-, Tódes-, zum Stérben, Stérbens-;

смяро́тны страх Tódesangst f -;

смяро́тная няна́вісць Tódfeindschaft f -;

смяро́тная небяспе́ка Tódesgefahr f -, Lébensgefahr f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

punishment [ˈpʌnɪʃmənt] n. (for) ка́ра, пакара́нне;

corporal punishment цяле́снае пакара́нне;

capital punishment смяро́тная ка́ра, пакара́нне сме́рцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВІ-ГАЗ

(VX),

стойкае атрутнае рэчыва нервова-паралітычнага ўздзеяння. Бясколерная вадкасць, tкіп 300 °C. Мае высокую інгаляцыйную і скурна-рэзарбцыйную таксічнасць (смяротная доза пры рэзорбцыі праз скуру 8—10 мг).

т. 4, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́ра ж. Stráfe f -, -n, Bestráfung f -, -en;

смяро́тная ка́ра юрыд. Tódesstrafe f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расстрэ́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстраляць. // Смяротная кара, якая чыніцца выстралам з агнястрэльнай зброі. Прысудзіць да расстрэлу. □ На золаку, раненька-рана, Расу абабілі варожыя боты... Вялі на расстрэл партызана. Свірка.

2. Спец. Пашкоджанне канала ствала агнястрэльнай зброі (ад працяглай, частай стральбы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)