выгребно́й (черпак) выграбны́;

выгребна́я я́ма памы́йная я́ма, сме́тнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

scrap heap [ˈskræphi:p] n. сме́тнік, зва́лка

♦

be on the scrap heap infml быць непатрэ́бным;

throw smth. on the scrap heap infml вы́кінуць на сме́тнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

śmietnisko

н. звалка, сметнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сме́тнішча, ‑а, н.

Разм. Тое, што і сметнік. Выкінуць чаравік на сметнішча. // Звалка, месца, куды звозяць рознае смецце. Адвесці ўчастак для сметнішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dump​2 [dʌmp] v.

1. выкіда́ць на зва́лку/сме́тнік

2. зва́льваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пасме́тнік, нараўл. посмітнік ’сметнік’ (Мат. Гом.). З укр. мовы, дзе пбсміт ’смецце’, далей утварэнне ішло паводле сметнік (гл.). З укр. мовы, відаць, і польск. устарэлае pośmiat ’смецце’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Müllgrube

f -, -n сме́тнік, памы́йная я́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гно́ище ср., книжн., уст. гно́ішча, -ча ср., сме́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Смяцю́х ‘від жаваранкаў, якія не адлятаюць у вырай’ (Скарбы), ‘шэрая сініца’ (Сцяшк. Сл.), сьмэтю́шка ‘жаваранак чубаты, Galerida cristata L.’ (стол., Нікан.), укр. смітю́х ‘тс’. Да смецце (гл.), бо птушкі ўзімку збіраюцца каля сметнікаў. Гл. сметнік 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́лепіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

1. Лепячы з мяккага матэрыялу, зрабіць, стварыць што‑н. Вылепіць снежную бабу. Скульптар вылепіў бюст Купалы.

2. Разм. Абклеіць. Вылепіць сцяну газетамі. □ — Дык што вам з тых грошай, здурнелі вы, ці што! У сметнік іх трэба выкінуць ці кут вылепіць імі, цяпер жа савецкія ўжо, лепшыя! Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)