осле́пший асле́плы, сляпы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слепаво́кі, -ая, -ае.

1. Вельмі блізарукі.

2. Сляпы на адно вока, аднавокі.

|| наз. слепаво́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўсляпы́, ‑ая, ‑ое.

Амаль сляпы, не зусім сляпы. Паўсляпы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павады́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто водзіць каго-н., дапамагае каму-н. ісці.

Сляпы сляпому не п. (прыказка). П. мядзведзя.

Сабакі-павадыры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слепе́ц

1. сляпы́, -по́га м.;

2. перен. сляпы́, -по́га м., сляпа́к, род. слепака́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bigot [ˈbɪgət] n. фана́тык, сляпы́ прыхі́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stone-blind [ˌstəʊnˈblaɪnd] adj. зусі́м сляпы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сляпа́к, слепака́, мн. слепакі́, слепако́ў, м. (разм., зневаж.).

1. Сляпы чалавек.

2. перан. Чалавек, які не заўважае, што яго ашукваюць у чым-н.

Не трэба быць слепаком!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слепорождённый

1. прил. слепанаро́джаны; сляпы́ ад ро́ду;

2. сущ. слепанаро́джаны, -нага м.; сляпы́ ад ро́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stóckblind

a зусі́м сляпы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)