праду́кты, -аў, са словам «харчавання» і без яго.

Прадметы харчавання, харчовыя прыпасы.

Мясныя п.

Запас прадуктаў.

|| прым. прадукто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уро́кі, -аў, адз. уро́к, -у, м. (разм.).

Паводле народных уяўленняў: няшчасце, хвароба, пашкоджанне, выкліканыя благім вокам ці дрэнным словам.

Баяцца ўрокаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

экстра..., прыстаўка.

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. словам «найвышэйшы», «звыш», «па-за», «дадаткова», напр.: экстраклас, экстраардынарны, экстразанальны, экстрапошта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чаму́¹, прысл.

1. пыт. 3 якой прычыны.

Ч. ты спазніўся?

2. адноснае. Ужыв. ў якасці злучальнага слова ў дапаўняльных сказах і адпавядае словам: па якой прычыне.

Маці даведалася, ч. сын спазніўся.

3. у знач. злуч. Далучае сказы са знач. выніку і адпавядае словам: таму, у выніку гэтага.

Бацька захварэў.

Вось ч. не паехаў у горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

па-яго́наму нареч., разг. по его́ (мнению, словам и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

па-і́хняму нареч., разг. по их (мне́нию, слова́м и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

налі́ха, прысл. (разм.).

1. Для якой патрэбы, нашто.

Н. ён мне патрэбен.

2. (у спалучэнні са словам «як»). На няшчасце; назло.

Як н. пайшоў дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абра́зіць, -ра́жу, -ра́зіш, -ра́зіць; -ра́зь; -ра́жаны; зак., каго-што.

Пакрыўдзіць, моцна ўнізіць.

А. словам.

А. дзеяннем.

|| незак. абража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абра́за, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перамо́віцца, -мо́ўлюся, -мо́вішся, -мо́віцца; зак., з кім (разм.).

Сказаць адзін другому некалькі слоў, нядоўга пагаварыць.

Няма з кім словам п.

|| незак. перамаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

in sum

адны́м сло́вам, ко́ратка ка́жучы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)