перайма́ць (каго, што) несов.
1. перенима́ть, остана́вливать;
2. (из рук в руки) перенима́ть, перехва́тывать;
3. перенима́ть, перехва́тывать;
4. перенима́ть, подража́ть (кому, чему), сле́довать (чему);
5. перенима́ть, усва́ивать;
1-5 см. пераня́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бе́гать несов.
1. бе́гаць;
2. (убегать) уцяка́ць (ад каго, чаго);
3. (избегать) уніка́ць (каго, чаго); (чуждаться) цура́цца (каго, чаго);
4. (неотступно следовать, ухаживать) прост. бе́гаць, ганя́цца, упада́ць (за кім);
◊
бе́гает (но́сится) как угоре́лый бе́гае як шалёны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
испове́довать
1. сов. паспавяда́ць, вы́спаведаць;
2. несов. спавяда́ць; (каяться) спавяда́цца (каму, у чым);
3. несов. (следовать какой-л. религии, какому-л. учению и т. п.) вызнава́ць; ве́рыць (у што); трыма́цца (чаго); прызнава́ць (што); (придерживаться) прытры́млівацца (чаго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увяза́ться сов., разг.
1. (стать увязанным) увяза́цца;
ве́щи хорошо́ увяза́лись рэ́чы до́бра ўвяза́ліся;
2. (связав вещи, уложиться, упаковаться) увяза́цца, упакава́цца;
я уже́ увяза́лся и жду маши́ну я ўжо ўвяза́ўся (упакава́ўся) і чака́ю машы́ны;
3. перен. увяза́цца; (согласоваться) узгадні́цца;
4. (следовать неотступно) увяза́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нале́жаць несов.
1. в разн. знач. принадлежа́ть;
кні́га ~жыць бібліятэ́цы — кни́га принадлежи́т библиоте́ке;
н. да лі́ку тых, хто... — принадлежа́ть к числу́ тех, кто...;
2. (подлежать уплате, выдаче) причита́ться, сле́довать;
3. подлежа́ть;
н. да ве́дання — подлежа́ть ве́дению;
4. причита́ться;
з вас сёння нале́жыць — с вас сего́дня причита́ется
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сле́дование ср.
1. (движение) прахо́джанне, -ння ср., рух, род. ру́ху м.; хада́, -ды́ ж., язда́, -ды́ ж.; накірава́нне, -ння ср.;
по пути́ сле́дования по́езда па шляху́ ру́ху цягніка́;
по́езд да́льнего сле́дования цягні́к далёкага накірава́ння;
2. (чему-л.) прытры́мліванне, -ння ср. (чаго); кірава́нне, -ння ср. (чым); насле́даванне, -ння ср. (чаму); слу́ханне, -ння ср. (чаго); выкана́нне, -ння ср. (чаго);
сле́дование пра́вилам прытры́мліванне (выкана́нне) пра́віл; см. сле́довать 2, 3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сле́дующий
1. прич. які́ (што) ідзе́ (сле́дам, усле́д); які́ (што) хо́дзіць (сле́дам, усле́д); які́ (што) е́дзе (сле́дам, усле́д); які́ (што) ру́хаецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) накіро́ўваецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) настае́ (надыхо́дзіць) (сле́дам, усле́д); см. сле́довать 1;
2. прил. насту́пны; (другой) другі́;
кто сле́дующий? хто насту́пны?;
на сле́дующий день на другі́ дзень;
в сле́дующий раз другі́м ра́зам (другі́ раз);
3. мест. насту́пны; (такой) такі́;
сле́дующим о́бразом такі́м чы́нам;
4. сущ. насту́пны, -нага м.;
мы останови́лись на сле́дующем мы спыні́ліся на насту́пным.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цягну́цца несов.
1. в разн. знач. тяну́ться;
ні́тка ця́гнецца ад клубка́ — ни́тка тя́нется от клубка́;
стэп ~ну́ўся на дзяся́ткі кіламе́траў — степь тяну́лась на деся́тки киломе́тров;
рызі́на ~нецца — рези́на тя́нется;
хваро́ба ~нецца ўжо ме́сяц — боле́знь тя́нется уже́ ме́сяц;
у даро́зе час ве́льмі ~нецца — в доро́ге вре́мя о́чень тя́нется;
раслі́ны ~нуцца да со́нца — расте́ния тя́нутся к со́лнцу;
з ко́міна ~ну́ўся дымо́к — с трубы́ тяну́лся дымо́к;
2. (тащиться по земле) волочи́ться;
ле́йцы ~ну́ліся па зямлі́ — во́жжи волочи́лись по земле́;
3. (медленно двигаться) брести́, плести́сь, тащи́ться;
4. (двигаться, следовать друг за другом) тяну́ться;
~нуцца ба́ржы адна́ за адно́й — тя́нутся ба́ржи одна́ за друго́й;
5. страд. тяну́ться; тащи́ться; см. цягну́ць;
◊ ц. ў хвасце́ — плести́сь в хвосте́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
побужде́ние ср.
1. (действие) прымушэ́нне, -ння ср., прыму́с, -су м.; падахво́чванне, -ння ср., заахво́чванне, -ння ср.; схіле́нне, -ння ср.; стымулява́нне, -ння ср.;
побужде́ние к де́йствию прымушэ́нне (прыму́с) да дзе́яння; см. побужда́ть;
2. (побудительная причина — намерение) наме́р, -ру м.; (желание) жада́нне, -ння ср.; (соображение) меркава́нне, -ння ср.; (мотив) маты́ў, -ты́ву м.; (склонность) нахі́л, -лу м.; (стимул) сты́мул, -лу м.; (импульс) і́мпульс, -су м.; (охота) ахво́та, -ты ж.; (влечение) ця́га, -гі ж.; (стремление) імкне́нне, -ння ср.;
из коры́стных побужде́ний з кары́слівых меркава́нняў;
по со́бственному побужде́нию па ўла́сным наме́ры (жада́нні), па ўла́снай ахво́це;
есте́ственное побужде́ние прыро́дны і́мпульс, натура́льнае імкне́нне;
сле́довать побужде́нию се́рдца рабі́ць, як ка́жа (падка́звае) сэ́рца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
віда́ць I вводн. сл. ви́дно, ви́димо, по-ви́димому, вида́ть, наве́рно, очеви́дно; знать, поди́
віда́ць II несов.
1. (быть доступным для взора) быть ви́дным, видне́ться; свети́ться; бре́зжить, бре́зжиться;
адгэ́туль уся́ вёска в. — отсю́да всю дере́вню ви́дно;
удалечыні́ в. былі́ го́ры — вдали́ видне́лись го́ры;
праз зеляні́ну в. была́ вада́ — сквозь зе́лень свети́лась вода́;
2. безл. (можно видеть, понять) ви́дно;
3. (следовать) я́вствовать;
з гэ́тага в. — из э́того я́вствует;
◊ яно́ в. — оно́ и ви́дно;
све́ту (бе́лага) не в. — не ви́дно ни зги;
як в. — вводн. сл. как ви́дно, по-ви́димому; ника́к;
в. па́на па халя́вах — посл. ви́дно пти́цу по полёту;
ві́дам не в., слы́хам не чува́ць — погов. ви́дом не вида́ть, слы́хом не слыха́ть; не ви́дано, не слы́хано;
блі́зка в., ды далёка дыба́ць — посл. глаза́м ви́дно, да нога́м оби́дно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)