potter2 [ˈpɒtə] v. BrE бязмэ́тна сно́ўдацца, сланя́цца, бадзя́цца;
potter away one’s time ма́рна тра́ціць час
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вэ́ндзацца ’бадзяцца без работы, сланяцца’. Гл. вэ́ндзіцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бры́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Хадзіць, совацца без патрэбы; сланяцца, нічога не робячы. [Ева:] — А прыйшоў [сын] з вайны калекам — купіў ружжо ды ўнадзіўся хадзіць па лесе: брындае цэлы дзянёчак. Масарэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
slouch [slaʊtʃ] v. трыма́цца нязгра́бна, нехлямя́жа; суту́ліцца, го́рбіцца
slouch about [ˌslaʊtʃəˈbaʊt] phr. v. сланя́цца, сно́ўдацца без спра́вы
slouch around [ˌslaʊtʃəˈraʊnd] phr. v. = slouch about
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пасланя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.
Сланяцца некаторы час. Партызаны яшчэ пасланяліся па станцыі, пагаварылі з вартаўніком вадакачкі, наслухаліся ад яго розных жахаў, што робяцца ў Ворзне і ў Шапавалаўцы. Грахоўскі. [Віця] напіўся чаю, пасланяўся па кватэры, і яму стала сумна аднаму. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
болта́ться несов.
1. разг. (о жидкости) бо́ўтацца;
2. (висеть, колыхаться) разг. матля́цца; мата́цца; целяпа́цца;
3. (слоняться) прост. сно́ўдацца, сланя́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ны́гаць ’сланяцца, совацца’ (стаўб., Жыв. сл.), ны́г̌аць ’заглядваць, соваць нос’ (стаўб., Нар. сл.), ’шукаць’ (віл., Нар. сл.), ны́гаць ’есці спяшаючыся, не сядаючы за стол’ (чэрв., Сл. ЦРБ), ’перабіраць пры ядзе’ (Сцяц.). Відаць, «звонкі» варыянт ны́каць ’хадзіць, швэндаць’, гл. таксама ні́каць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хадзіць, бадзяцца, блукаць, цягацца, сланяцца, сноўдацца, швэндацца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Вэ́ндзіцца ’вэндзіцца; марудзіць, затрымлівацца’ (Сцяшк. МГ). Значэнне ’марудзіць, затрымлівацца’ другаснае. Аналагічнае развіццё і ў рус. мове (рус. копти́ться ’сядзець, нічога не рабіць’). Магчыма, сюды адносіцца і вэ́ндзацца ’бадзяцца, сланяцца без работы’ (Шат.), якое, відаць, утворана ад вэ́ндзаць ’вэндзіць’ (так жа, як вэ́ндзіцца ’марудзіць’ < вэ́ндзіцца, вэ́ндзіць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Заслона ’тое, што прыкрывае, засланяе’. Рус. уст. дыял., укр. засло́на, польск. zasłona ’тс’, чэш. уст. záslona, сучаснае záclona ’заслона’, славац. zaclona, в.-луж. zasłona ’тс’, славен. zaslọ̑na ’заслонка’. Ст.-рус. заслона ’ахова’ (XVI ст.). Як і заслон 1 (гл.), утворана як бязафіксны назоўнік ад дзеяслова zasloniti < *za + sloniti. Гл. сланяцца, аслон.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)