ве́ред прост., обл. ску́ла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чи́рей м., разг. ску́ла́, -лы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фуру́нкул, ‑а, м.

Спец. Гнойнае запаленне валасянога мяшочка і сальнай залозы скуры; скула.

[Лац. furunculus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cheekbone [ˈtʃi:kbəʊn] n. anat. ску́ла;

with high cheekbones шыракаску́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ску́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скую́ скуё́м
2-я ас. скуе́ш скуяце́
3-я ас. скуе́ скую́ць
Прошлы час
м. ску́ў скулі́
ж. скула́
н. скуло́
Загадны лад
2-я ас. ску́й ску́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ску́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Wángenknochen

m -s, - ску́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Báckenknochen

m -s, - ску́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

czyrak

м. скула

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фуру́нкул м., мед. фуру́нкул, -ла м., ску́ла, -лы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мараві́ца ’скула’, ’нешта нязначнае’, марава́я скула ’карбункул’ (Ян.). Укр. морови́ця ’маравая язва’, польск. morowica ’скула, нарыў у горле’. Да прасл. mor‑/mir‑/mьr‑ < мерці, смерць (Варш. сл., 2, 1043).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)