скрипе́ть несов.

1. (издавать скрип) рыпе́ць, скрыпе́ць; ры́паць, скры́паць;

2. перен. (жить кое-как), разг., шутл. ліпе́ць, скрыпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

creak​2 [kri:k] v. скрыпе́ць, скры́паць; рыпе́ць, ры́паць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skrzypieć

незак. скрыпець, рыпець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

knírschen

vi хрумста́ць; скрыпе́ць; скрыгата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адскрыпе́ць, ‑пяю, ‑піш, ‑піць; ‑пім, ‑піце; зак.

Скончыць (перастаць) скрыпець. Вазы адскрыпелі ў нізіне і стаў аглушальны спакой. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыпе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. скрыпець (у 1 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. Скрыпенне варот. Скрыпенне палазоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскры́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Скрыпець, скрыпяць злёгку, час ад часу. Тарахцела брычка, паскрыпвалі колы, падкідала ў калдобінах, трэсла. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Пачаць скрыпець. // Скрыпнуць, праскрыпець. Вось ужо Малання пайшла на работу: Ігнат чуў, як заскрыпелі вароты. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і скрыпець. Пад нагой масніца Рэзка скрыпае, Капае вада Ды ціха хліпае. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Скрыпець некаторы час. [Гарнец:] У шэсцьдзесят сем год ды з маім здароўем не пра жаніцьбу ўжо думаць... [Зыль:] Нічога, паскрыпіш яшчэ. Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)