schrägen

vt ско́шваць, перако́шваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábkanten

vt ско́шваць вуглы́ [ка́нты]; акругля́ць краі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скос, ‑у, м.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. скасіць ​2 — скошваць ​2.

2. Пакаты бок чаго‑н.; схіл, адхон. Скос скалы. Скос берага рэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́швацца I несов., возвр., страд. (делаться косым) ска́шиваться, перека́шиваться

ско́швацца II несов., страд. ска́шиваться; см. ско́шваць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́шивать​I несов. (придавать чему-л. косое положение) ско́шваць; (делать кривым) крыві́ць; (о глазах — особенно при неприязненном, угрюмом взгляде) касаву́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

swish​3 [swɪʃ] v.

1. рассяка́ць паве́тра са сві́стам;

swish a cane разма́хваць кі́ем

2. шамаце́ць, шо́ргаць, шалясце́ць;

We swished through the long grass. Мы з шолахам прайшлі па высокай траве.

swish off [ˌswɪʃˈɒf] phr. v. ско́шваць, збіва́ць са сві́стам;

He swished off the tops of the nettles. Ён збіў верхавіны крапівы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skew

[skju:]

1.

adj.

1) касы́, ко́сы

2) несымэтры́чны

2.

n.

1) нахі́л, схіл -у m., пака́тасьць f.

on the skew — ко́са

2) скрыўле́ньне n.

3.

v.t.

1) ско́шваць, рабі́ць касы́м, крыві́ць

2) зваро́чваць убо́к

3) перакру́чваць

•

- on the skew

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

касі́ць ​1, кашу, косіш, косіць; незак., каго-што.

1. Зразаць траву касой ​2 або касілкай. Касіць луг. Касіць атаву. □ Хутка з косамі прыйдуць гурбой дзецюкі, Паплавы касіць стануць рупліва. А. Александровіч. // Быць вострай, добра рэзаць (пра касу). Каса чыста косіць.

2. перан. Губіць, нішчыць, забіваць у вялікай колькасці. Маці .. [Пеці] неўзабаве памерла ад тыфу, які няшчадна касіў людзей пасля доўгай вайны. Ракітны. Трапныя кулі народных мсціўцаў бязлітасна касілі ворага. Сіняўскі.

•••

Сабакам сена косіць (пагард.) — пра таго, хто знаходзіцца невядома дзе і за якім заняткам. — Ну, дзе ж твой муж, Юля? — Круціцца недзе. Сабакам сена косіць. Доўгі рубель збіў з панталыку. Паўлаў.

Хоць касой касі — вельмі многа, процьма. — Грыбоў, ягад — хоць касою касі. Пальчэўскі.

касі́ць ​2, кашу, косіш, косіць; незак.

1. што. Рабіць касым; перакошваць, скрыўляць. Касіць плечы.

2. што і чым. Глядзець коса, убок; скошваць (вочы). Мы крочым па самай сярэдзіне вуліцы,.. з хвіліны на хвіліну чакаем каманды і ад гэтага ўвесь час патроху косім у бок на камандзіра свае погляды. Галавач. [Конь] трошкі паварочваў галаву і касіў адным вокам на вароты. Крапіва.

3. Быць касавокім, касым. Кірыны вочы касілі больш, чым звычайна, але гэта цяпер Пракопу было самым мілым і дарагім ва ўсім яе вобліку. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)