ábgeschlossen

a

1) замкнёны, замкну́ты

2) асо́бны

3) ско́нчаны, заве́ршаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wykończony

1. закончаны; скончаны; завершаны;

2. разм. стомлены; знясілены; змардаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

washed-up

[,wɑ:ʃtˈʌp]

adj.

1) зьнямо́жаны, змо́раны

2) informal ско́нчаны, зруйнава́ны (асабл. пасьля́ няўда́чы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

done

[dʌn]

adj.

1) зро́блены, ско́нчаны, зако́нчаны

2) informal змардава́ны (пра́цай), вы́матаны

•

- done for

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

finished

[ˈfɪnɪʃt]

adj.

1) ско́нчаны, ко́нчаны

2) зако́нчаны, гато́вы

3) даскана́лы, беззага́нны

4) адпалі́раваны, гла́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апрыто́мнець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Прыйсці да прытомнасці, ачуцца. Пад раніцу спала пякельная гарачка, і.. [Максімка] апрытомнеў. Сабаленка. Сарокін апрытомнеў на судне-кране, калі знялі скафандр. Данілевіч. // Апамятацца, набыць здольнасць спакойна дзейнічаць і разважаць. Па тым, што да іх падбег толькі адзін чалавек, Арлоўскі здагадаўся, што бой яшчэ не скончаны. Ад гэтай думкі ён адразу апрытомнеў. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́нцы, сянец; адз.

Разм. Невялікія сені. Свякруха, крэкчучы і вохкаючы, марудна злазіць з печы, доўга ў прыцемках каля ложка шукае чаравікі, запальвае лямпу і, нарэшце, тупае ў сенцы. Мележ. [Пятро:] — Хата тады ў мяне была ўжо гатовая, а сенцы не скончаны — так і засталіся на зіму без дзвярэй. Ракітны. Неяк пад вечар на парозе сянец з’явілася шыракаплечая постаць Івана Іванавіча. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

решённый

1. (о математической задаче) рэ́шаны;

2. (о вопросе) вы́рашаны;

де́ло решённое спра́ва вы́рашаная;

3. ко́нчаны, ско́нчаны; см. реши́ть​ 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

all over

а) усю́ды

He looked all over — Ён шука́ў усю́ды

б) ско́нчаны

The game is all over — Гульня́ ско́нчаная

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ко́нчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад кончыць.

2. ко́нчана; безас. у знач. вык., звычайна з кім-чым. Пра заканчэнне, спыненне чаго‑н. (адносін, справы і пад.). Кончана з панам, пан не ўваскрэсне, У край наш не знойдзе дарог. Колас.

3. у знач. прым. Вырашаны, скончаны. Кончаная справа.

4. у знач. прым. Адпеты, непапраўны ў сваіх паводзінах, імкненнях і пад. (пра чалавека). Кончаны п’яніца.

•••

І кончана — рашэнне канчатковае, далей размоў не можа быць.

Усё кончана гл. усё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)