składanie

н.

1. складванне;

2. набор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дакла́сці, ‑кладу, ‑кладзеш, ‑кладзе; ‑кладзём, ‑кладзяце; пр. даклаў, ‑клала; заг. дакладзі; зак., што.

1. Дакончыць складванне, мураванне чаго‑н. Дакласці печ. Дакласці воз.

2. і чаго. Разм. Дадаць, пакласці дадаткова да якой‑н. меры. Дакласці цукерак у вазу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zusámmenlegung

f -

1) скла́дванне, склада́нне

2) аб’ядна́нне, зліццё; узбуйне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zusámmenlegen

n -s

1) скла́дванне, склада́нне

2) аб’ядна́нне, зліццё; узбуйне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

составле́ние ср.

1. састаўле́нне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; уклада́нне, -ння ср.; састаўле́нне, -ння ср.;

2. склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср., арганіза́цыя, -цыі ж.; см. соста́вить​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ЛАКВ’Е́ТЫ,

старажытны народ, продкі сучасных в’етнамцаў (гл. В’еты). У 3 ст. да н.э. — 2 ст. н.э. насялялі паўн. і цэнтр. раёны В’етнама. Асн. занятак — паліўное земляробства, часткова рыбалоўства. У 3 ст. да н.э. Л. стварылі дзяржаву Аўлак, на культуру якой зрабіў уплыў інд. будызм. У 1 ст. н.э. Аўлак заваяваны войскамі кіт. імперыі Хань. З 3 ст. на аснове Л. пачалося складванне в’етн. народнасці.

т. 9, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

смётывание​II склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; скіда́нне, -ння ср., скі́дванне, -ння ср.; см. смётывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сложе́ние​I

1. (действие) склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

сложе́ние сил физ. склада́нне сіл;

2. мат. склада́нне, -ння ср.;

пра́вило сложе́ния пра́віла склада́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

układanie

н.

1. укладванне, укладанне, складванне, складанне;

2. складанне (плана і да т.п.);

3. сачыненне;

4. тэх. пракладка, пракладанне;

układanie toru чыг. пракладка рэек (пуцей)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

укла́дка ж.

1. (упакоўка рэчаў) Éinpacken n -s, Verpácken n -s;

2. (складванне тавара, дроў) Lágerung f -, -en;

3. (рэек, кабелю) Verlégen n -s, Légen n -s;

укла́дка рэ́ек чыг., буд. Schíenenlegen n;

4. буд. (бетону) Éinbringen n -s;

5. (валасоў) Frisíeren n -s; гл. тс. укладыш

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)