wykreślać

незак.

1. выкрэсліваць, скасоўваць;

2. вычэрчваць, рысаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wégschaffen

vt

1) не́сці, выно́сіць, прыма́ць

2) устарані́ць, прыбра́ць, скасо́ўваць, ліквідава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kassíeren

vt

1) прыма́ць у ка́су

Béiträge ~ — збіра́ць узно́сы [скла́дкі]

2) юрыд. касава́ць, скасо́ўваць, адмяня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rǘckgängig

a

1) зваро́тны

2) які́ зніжа́ецца [скарача́ецца];

etw. ~ máchen скасо́ўваць, адмяня́ць, анулява́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

infirm

[ɪnˈfɜ:rm]

1.

adj.

1) няду́жы, слабы́, хво́ры

2) слабаво́льны, слабахара́ктарны, нерашу́чы

3) нямо́цны, хі́сткі, няўсто́йлівы

2.

v.t.

скасо́ўваць (зако́н, прывіле́й), рабі́ць неправамо́цным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úmstoßen

* vt

1) пераку́льваць, абаро́чваць

2) абвярга́ць

3) адмяня́ць, скасо́ўваць (закон)

ein Úrteil ~ — юрыд. касава́ць [скасава́ць] прысу́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zurücknehmen

* vt

1) браць [прыма́ць] наза́д

2) скасо́ўваць (заказ і г.д.)

ein Verbót ~ — зняць забаро́ну

3) адво́дзіць (войскі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

void

[vɔɪd]

1.

adj.

1) скасава́ны, несапра́ўдны

2) пусты́; паро́жны

3) незаня́ты, вака́нтны

2.

v.t.

1) анулява́ць, скасо́ўваць

2) апаражня́ць

3.

n.

пу́стка f.

•

- void of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

widerrúfen

* vt

1) адмяня́ць, скасо́ўваць

2) абвярга́ць (што-н.); адмаўля́цца (ад чаго-н.)

die Beléidigung ~ — папрасі́ць прабачэ́ння за абра́зу [знява́гу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

overthrow

[,oʊvərˈӨroʊ]

1.

v., -threw, -thrown, -throwing

1) скіда́ць (ура́д, уладара́)

2) скасо́ўваць; зьнішча́ць

to overthrow slavery — скасава́ць няво́льніцтва

3) пераку́льваць

2.

n.

1) пераваро́т -у m.; скасава́ньне n.

2) разбурэ́ньне, папсава́ньне n. (напр. чыі́х-н. пля́наў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)