скамячыць - Пошук

измя́ть сов. (сделать мятым) змяць, скамячы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иско́мкать сов., разг. пакамячы́ць, скамячы́ць, ско́мкаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., што.

Разм. Скамячыць, пакамячыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., чаго.

Скамячыць, пакамячыць нейкую колькасць чаго‑н. Накамячыць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смять сов.

1. змяць; (скомкать) скамячы́ць;

смять пла́тье змяць (скамячы́ць) суке́нку;

2. воен. злама́ць;

смять проти́вника злама́ць праці́ўніка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verkníttern

vt змяць, скамячы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сажмя́каць

‘скамячыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зга́мтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Скамячыць. [Ціток] згамтаў .. [паддзёўку] ў камяк, перавязаў кручанай лазіной і панёс. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́мтаць

‘змяць, скамячыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́мціць

‘змяць, скамячыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum