струпяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм.

1. Тое, што і струпець.

2. перан. Вельмі спужацца, скамянець ад страху. Калі назвалі Арсенева прозвішча,.. [Пронька] аж струпянеў ад страху, чуў, як адняліся ногі. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verstéinern

1.

vi (s) акамяне́ць, скамяне́ць

2.

vt ператвары́ць у ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

petrify [ˈpetrɪfaɪ] v.

1. напало́хаць, напужа́ць

2. здранцве́ць;

I was petrified with horror. Я змярцвеў ад жаху.

3. ператвары́цца ў ка́мень; акамяне́ць, скамяне́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ашалапу́цець ’страціць (на некаторы час) здольнасць рэагаваць у выніку моцнай стомленасці або ў сувязі з нечаканым здарэннем’ (Янк. I), ашылапець ’аслупянець, скамянець’ (Бяльк.). Да шолап выкл. ’шась!’, параўн. шало́паць ’разумець, разбірацца’, першаснае ’корпацца, шастаць’, шалапут ’разгублены, узрушаны, няўважлівы чалавек’, параўн. драг. ошолоп ’асталоп, дурань’ (Клім.), укр. шолопати шастаць, корпацца’ (Карпат, диал. оном., 474), шалопокіти ’выдаваць глухі гук, шастаць’. Гл. ашалапуціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stone​1 [stəʊn] n.

1. ка́мень;

a meteoric stone аэралі́т;

a fall of stones каменяпа́д;

sand stone geol. пясча́нік;

trip over a stone спатыка́цца аб ка́мень

2. ка́мень (перан.);

a heart of stone каме́ннае сэ́рца;

turn to stone скамяне́ць

3. ко́стачка (слівы, вішні і да т.п.), зярня́тка, зе́рнетка (плода)

4. надмагі́льная пліта́;

He is buried under this stone. Ён пахаваны пад гэтым каменем.

5. med. ка́мень, каме́нная хваро́ба;

an operation for stones апера́цыя па выдале́нні камянёў

♦

cast the first stone распача́ць кры́тыку;

leave no stone unturned прыкла́сці ўсе намага́нні; зраўня́ць з зямлёй;

(at) a stone’s throw ве́льмі блі́зка, зусі́м недалёка; руко́ю пада́ць;

kill two birds with one stone ≅ адны́м уда́рам двух зайцо́ў забі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спалохацца, напалохацца, перапалохацца, спужацца, напужацца, перапужацца, спудзіцца, упудзіцца, збаяцца, жахнуцца, зжахнуцца; утрупець, утрупянець, здрэйфіць (разм.); астрашыцца, злякацца, струсіць (абл.); абамлець, умлець, знямець, анямець, аслупянець (перан.) □ знямець ад страху, акамянець ад страху, скамянець ад жаху, набрацца страху, хапіць страху

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)