доба́вить сов.

1. даба́віць; прыба́віць;

2. (сказать или написать в дополнение) дада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмочи́ть сов. адмачы́ць, мног. паадмо́чваць;

отмочи́ть шту́ку прост. вы́кінуць шту́ку; (сказать) сказану́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прошепта́ть сов.

1. (сказать шёпотом) зашапта́ць, шапну́ць, шапяну́ць;

2. (некоторое время) прашапта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгороди́ть сов., разг.

1. (построить наспех) зляпі́ць, згарадзі́ць;

2. (сказать нелепость) згарадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

произнести сов.

1. (выговорить) вы́мавіць;

2. (сказать) сказа́ць;

3. (огласить) абвясці́ць; см. произноси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Aut ne tentaris, aut perfice (Ovidius)

Альбо не бярыся, альбо даводзь да канца.

Или не берись, или доводи до конца.

бел. Узяўся за гуж ‒ не кажы, што не дуж. Даў слова ‒ дзяржыся. Калі ўлез у дугу, не кажы: не магу. Калі адзеў хамут, дык цягні.

рус. Взялся за гуж, не говори, что не дюж. Кто в кони по шёл, тот и воду вози. Назвался груздем ‒ полезай в кузов. Начатое дело доводи до конца. Заговорил, так надо договаривать.

фр. Qui dit A doit dire B (Кто говорит А, должен сказать Б).

англ. You cannot say A without saying B (Нельзя сказать А и не сказать В). A promise is a debt (Обещание ‒ это долг).

нем. Wer A sagt, muß B sagen (Кто сказал A, должен сказать B).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

умо́ўчаць сов.

1. (стерпеть, не ответить) смолча́ть, промолча́ть;

2. (умышленно не сказать) умолча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змаро́зіць сов.

1. (умертвить холодом) заморо́зить;

2. перен., прост. (сказать что-л. глупое) сморо́зить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присовокупи́ть сов., книжн.

1. (присоединить) далучы́ць, мног. падалуча́ць;

2. (сказать что-л. в добавление) дада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позволе́ние ср. дазво́л, -лу м.;

◊

с ва́шего позволе́ния з ва́шага дазво́лу;

с позволе́ния сказа́ть шану́ючы вас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)