сесть сов.

1. се́сці, мног. пасе́сці;

2. (о тканях) збе́гчыся;

3. (о солнце) зайсці́;

4. (осесть) асе́сці, се́сці;

◊

сесть кому́-л. на ше́ю се́сці каму́-не́будзь на шы́ю (ка́рак);

сесть в кало́шу се́сці ма́кам;

сесть в лу́жу се́сці ў лу́жыну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ку́кішкі, -шак.

У выразах: на кукішках (сядзець), на кукішкі (сесці) — сагнуўшы ногі ў каленях і трымаючыся на насках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Тое, што і садзіцца.

2. сяда́й(це). Ужыв. як прапанова, запрашэнне сесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пасе́сці, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ся́дзе; -ся́дзем, -ся́дзеце, -ся́дуць; зак.

Сесці — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

задо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.

Задняя частка якога-н. прадмета (звычайна пра павозку, мэблю).

Сесці ў задку калёс.

Цялячы з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ускра́ек, -ра́йку, мн. -ра́йкі, -ра́йкаў, м.

Крайняя частка якой-н. прасторы, край стала, ложка і пад.

У. лесу.

Сесці на ўскрайку ложка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кружко́м нареч., разг.: се́сці к. сесть кружко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кра́ты, -аў.

Металічная рашотка на вокнах, на дзвярах.

К. на дзвярах.

◊

За краты — у турму (сесці, пасадзіць і пад.).

|| прым. кра́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

па́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, парт, ж.

Школьны стол з нахільнай дошкай, злучаны з лаўкай.

Сесці за парту (таксама перан.: пачаць вучыцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

*Садам, са́дом (сесці) ’сесці на доўгі час, не ўстаючы’ (ТС). Творны склон ад назоўніка сад ’сядзенне’ < садзіць, сесці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)