Impórtzertifikat

n -(e)s, -e эк. і́мпартны сертыфіка́т, і́мпартнае пасве́дчанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

atest, ~u

м. юр. пасведчанне; даведка;

atest jakości — сертыфікат якасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ва́ўчар

(англ. voucher)

1) пісьмовая распіска, паручыцельства, гарантыя або рэкамендацыя;

2) сертыфікат, які дае права на атрыманне стандартных адукацыйных паслуг;

3) індывідуальны прыватызацыйны чэк;

4) талон, які выкарыстоўваецца для аплаты тавараў і паслуг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)