«Сельская газета» 3/290; 5/251, 330; 7/218; 9/475, 476; 12/193
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Сельская гаспадарка 1/80, 81, 82, 83, 495; 2/263, 265, 477; 3/308; 4/432, 559; 5/18, 66; 9/477—478; 12/313—328
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
мі́р
‘сельская грамада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мі́р |
| Р. |
мі́ра |
| Д. |
мі́ру |
| В. |
мі́р |
| Т. |
мі́рам |
| М. |
мі́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
се́льскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сяла. Сельская школа. Сельская электрастанцыя. Сельская гаспадарка. // Які жыве і працуе ў сяле, вёсцы. Сельская інтэлігенцыя. Сельскі карэспандэнт. // Уласцівы сялу, вёсцы, жыхарам сяла, вёскі. Сельскія звычаі. Сельскі ўклад жыцця. □ І твар Лявона быў звычайны — твар сельскага жыхара: абветраны, цёмна-карычневы, нібы выразаны з альховага карча. Шашкоў. // Які мае адносіны да кіравання і самакіравання сяла. Сельская абшчына. Сельскі сход. □ Гаспадар хаты, сельскі стараста, пісаў у хаце на кавалачку сіняй паперы загад. Чорны. З учарашняга дня дзядзька Якуб — старшыня. □ Санька — сакратар новай улады: сельскага Савета. Якімовіч.
2. Які знаходзіцца за горадам, не гарадскі. Сельская мясцовасць. // Уласцівы такой мясцовасці. Сельская прырода. Сельская цішыня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́льскі, -ая, -ае.
1. гл. сяло.
2. Які мае адносіны да жыцця і дзейнасці вёскі, вясковы.
С. клуб.
Сельская мясцовасць.
○
Сельская гаспадарка — галіна народнай гаспадаркі, якая займаецца вырошчваннем сельскагаспадарчых культур і развядзеннем жывёл для атрымання прадукцыі раслінаводства і жывёлагадоўлі, а таксама першасная перапрацоўка гэтай прадукцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мясцо́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Пэўная прастора на зямной паверхні.
Гарыстая м.
2. Край, раён, акруга.
Сельская м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
countryside [ˈkʌntrɪsaɪd] n. се́льская мясцо́васць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мір², -а, м. (уст.).
Сельская грамада.
Мірам будавалі пагарэльцу хату.
◊
Што ўсяму міру, тое і бабінаму сыну (разм.) — што ўсім, тое і каму-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інтэліге́нцыя, -і, ж., зб.
Грамадскі слой адукаваных людзей, якія прафесійна займаюцца разумовай (творчай, навуковай і інш.) працай, развіццём і распаўсюджваннем культуры.
Тэхнічная і.
Сельская і.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
agriculture [ˈægrɪkʌltʃə] n. се́льская гаспада́рка; земляро́бства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)