святы рэлігійныя

т. 14, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэатралізаваныя святы

т. 16, с. 99

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Святы камень Сянежыцкі

т. 14, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

святы і святочныя дні

т. 14, с. 280

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

свя́тасць гл. святы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свя́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свя́та свя́ты
Р. свя́та свя́т
Д. свя́ту свя́там
В. свя́та свя́ты
Т. свя́там свя́тамі
М. свя́це свя́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свято́й

1. прил., рел. святы́;

Свято́й Пётр Святы́ Пётр; перен. свято́й долг святы́ абавя́зак;

2. сущ., рел. святы́, -то́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

турэ́цкі туре́цкий;

◊ як т. святы́ — как туре́цкий свято́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́ведны gerécht; héilig (святы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

айце́ц, айца́, м.

1. Святар.

Святы а.

А.

Павел (зварот да святара).

2. разм. Бацька.

Ці яў мамкі не радзілася, ці ў айца не гадавалася (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)